10 Ocak 2010 Pazar

Hiçlikistan


Öyle yorgunumki ..Kelimeler kifayetsiz.Tüm eklem yerlerim ağrıyor.Beynim çöp kutusu gibi.Rabbin ona aşık olmam için yarattığı kalbim develerin ayaklarının altında ezildi..Bi avuç huzura tema ediyor yazık..Uykusuzum..Vede hasta.Kaç gündür yurttayım.Acaip vakaalar başıma geldi.Ama genelde güzel geçti..Çalışmamın sonucunu Yaradana bıkraktım.Görelim bakalım neyler neylerse güzel eyler..Tez vakitte iyileşirim inşallah..

Öldük, ölümden bir şeyler umarak.
Bir büyük boşlukta bozuldu büyü.
Nasıl hatırlamazsın o türküyü,
Gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,
Alıştığımız bir şeydi yaşamak..
Şimdi o dünyadan hiçbir haber yok;
Yok bizi arayan, soran kimsemiz.
Öylesine karanlık ki gecemiz,
Ha olmuş ha olmamış penceremiz;
Akarsuda aksimizden eser yok.

"Cahit Sıtkı Tarancı"

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder